ศาลปกครองสงขลามีนัดอ่านคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด ในคดีหมายเลขดำที่ 187/2552, 188/2552 และคดีหมายเลขแดงที่ 235-236/2554 ระหว่าง นายอิสมาแอ เตะที่1 กับพวกรวม 2 คน ผู้ฟ้องคดี กับ กองทัพบกที่ 1 กับพวกรวม 2 คน ผู้ถูกฟ้องคดี จากกรณีที่นายอิสามาแอ เตะ และนายอามีซี นักศึกษามหาวิทยาลัยสถาบันราชภัฎยะลาถูกเจ้าหน้าที่ทหารจับกุมและซ้อมทรมานในระหว่างถูกควบคุมตัวเพื่อให้รับสารภาพอันจะนำไปสู่การถูกดำเนินคดีเกี่ยวกับความมั่นคง โดยอาศัยอำนาจตามกฎอัยการศึกฯ จึงขอเชิญสื่อมวลชนและผู้ที่สนใจเข้าร่วมฟังคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุดในวันพุธที่ 19 ตุลาคม 2559 เวลา 14.00 น. ณ ห้องพิจารณาคดีที่ 1 ศาลปกครองสงขลา คดีนี้ ศาลปกครองสงขลาได้มีคำพิพากษาเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 2554 โดยพิพากษาให้กองทัพบกรับผิดในผลแห่งการละเมิดของเจ้าหน้าที่อันเกิดจากการใช้อำนาจโดยมิชอบด้วยกฎหมาย ให้ชำระเงินแก่นายอามีซี จำนวน 250,000 บาท และนายอิสมาแอ เตะจำนวน 255,000 บาท เนื่องจากควบคุมตัวไว้เกินกำหนด 7 วันตามกฎอัยการศึกฯ พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ […]

ล่าสุดวันนี้ เวลาประมาณ 15.30 นาฬิกา ศาลจังหวัดเพชรบุรี ได้ออกนั่งบัลลังก์ไต่ส่วนคำร้องกรณีนายบิลลี่หายตัวไป โดยศาลสั่งให้นายชัยวัฒน์ ลิ้มลิขิตอักษร หัวหน้าอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานและนายเกษม ลือฤทธิ์ หัวหน้าหน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติที่ กจ.6 (เขามะเร็ว) มาสอบพยานเพิ่มเติม ในวันที่ 30 เมษายน 2557 เวลา 13.30 นาฬิกา โดยกรณีนี้สืบเนื่องมาจาก เช้าวันนี้ (24 เมษายน 2557) คณะทนายความจากสมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชนและมูลนิธิผสานวัฒนธรรม พร้อมด้วยภรรยาของนายบิลลี่ หรือ นายพอละจี รักจงเจริญ ได้ยื่นคำร้องขอให้ศาลจังหวัดเพชรบุรีเพื่อขอไต่สวนกรณีการหายตัวไปของนายบิลลี่ เพื่อขอศาลเรียกหัวหน้าอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานและเจ้าหน้าที่ผู้ควบคุมตัวมาไต่สวนให้ชี้แจงข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการควบคุมตัวนายบิลลี่ และขอให้ปล่อยตัวทันที ทั้งนี้ นายบิลลี่ เป็นนักต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชน แกนนำชาวบ้านกะเหรี่ยงบ้านบางกลอย อ.แก่งกระจาน จ. เพชรบุรี  ได้หายตัวไปหลังจากถูกเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจานจับกุมเมื่อวันที่ 17 เมษายน 2557 และไม่ทราบชะตากรรมจนถึงปัจจุบัน ในช่วงบ่าย ศาลได้พิจารณาไต่สวนคำร้องและพยานฝ่ายผู้ร้องแล้วเห็นว่า กรณีมีเหตุอันสมควรสงสัยว่า นายพอละจีอยู่ในความควบคุมของเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจานหรือไม่ เพื่อให้ข้อเท็จจริงกระจ่างขึ้น จึงเห็นสมควรให้มีหมายเรียก นายชัยวัฒน์ ลิ้มลิขิตอักษร หัวหน้าอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานและนายเกษม […]

17 เมษายน 2557 เวลา 9.30 น. อัยการจังหวัดภูเก็ต นัดหมายให้ นายอลัน มอริสัน และนางสาวชุติมา สีดาเสถียร นักข่าวจากสำนักข่าวออนไลน์ “ภูเก็ตหวาน” ไปพบที่ศาลจังหวัดภูเก็ตเพื่อนำตัวส่งฟ้องต่อศาล ในคดีที่กองทัพเรือร้องทุกข์ให้ดำเนินคดีในข้อหาหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา และความผิดตามพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ คดีนี้สืบเนื่องจาก เมื่อเดือนกรกฎาคม 2556 สำนักข่าวภูเก็ตหวานเผยแพร่ “รายงานพิเศษเรื่อง : ทหารไทยได้รับผลประโยชน์จากการค้ามนุษย์ผู้อพยพทางเรือ” ซึ่งอ้างอิงแหล่งข้อมูลมาจากสำนักข่าวรอยเตอร์ รายงานชิ้นนี้มีการกล่าวพาดพิงว่าเจ้าหน้าที่กองทัพเรือมีส่วนเกี่ยวข้องกับขบวนการค้ามนุษย์ชาวโรฮิงญา โดยเมื่อเดือนธันวาคม 2556 กองทัพเรือจึงไปแจ้งความร้องทุกข์ต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจสถานีตำรวจภูธรวิชิต อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ตให้ดำเนินคดีทั้งสองคนฐานหมิ่นประมาทด้วยการโฆษณา และเผยแพร่ข้อมูลอันเป็นเท็จ ตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์มาตรา 14(1) คดีนี้ นักข่าวทั้งสองคนยืนยันพร้อมจะต่อสู้คดีอย่างเต็มที่ โดยต้องการให้คดีนี้เป็นกรณีศึกษาการละเมิดเสรีภาพในการนำเสนอข่าวสารของสื่อมวลชน โดยใช้การดำเนินคดีพ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์  เป็นการบิดเบือนเจตนารมณ์ของกฎหมาย  เนื่องจากกฎหมายนี้ประสงค์ที่จะดำเนินคดีกับผู้ที่โจรกรรมข้อมูลในคอมพิวเตอร์ หรือการเจาะระบบ เนื่องจากผู้ต้องหาทั้งสองไม่ยอมรับการใช้กฎหมายนี้กับสื่อมวลชน จึงไม่ต้องการใช้หลักทรัพย์ของตัวเองเพื่อยื่นขอประกันตัวและยินยอมที่จะถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำจนกว่าการพิจารณาคดีจะเสร็จสิ้น อย่างไรก็ตามหลายฝ่ายได้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือโดยขอให้กรมคุ้มครองสิทธิเสรีภาพเป็นผู้ประกันตัว และประสานขอความช่วยเหลือจากองค์กรด้านสิทธิมนุษยชนทั้งในระดับประเทศและระดับสากล  ล่าสุดศูนย์กฎหมายและสิทธิชุมชนพื้นที่อันดามันมูลนิธิอันดามันได้ให้ความช่วยเหลือโดยให้ใช้สลากออมสินสำหรับใช้ยื่นประกันตัวในวันที่ 17 เม.ย.นี้ โดยยังต้องรอลุ้นว่าศาลจะอนุญาตให้ประกันตัวหรือไม่ ก่อนหน้านี้องค์กรด้านสิทธิมนุษยชนหลายองค์กร เช่น คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ (OHCHR)  และสมาคมเครือข่ายผู้สื่อข่าวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (SEAPA) ได้ออกแถลงการณ์แสดงความห่วงใยต่อเสรีภาพการแสดงออกในประเทศไทย และเรียกร้องให้มีการถอนฟ้องคดีนี้

วันนี้ (20 ธ.ค.53) สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชนและองค์กรสิทธิฯได้เข้าพบเพื่อขอให้ยกเลิกบท บัญญัติซึ่งตัดอำนาจศาลปกครองตามร่างพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่พ.ศ….ต่อสำนักงานกฤษฎีกา เนื่องจากร่างดังกล่าวอาจทำให้ขัดรัฐธรรมนูญเหตุและจะทำให้ประชาชนเข้าไม่ ถึงสิทธิ เครือข่ายฯมีความเห็นร่างพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดมีเนื้อหาขัดต่อรัฐธรรมนูญ นางสาวพูนสุข พูนสุขเจริญ ผู้ประสานงานฝ่ายวิชากาสมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน กล่าวว่าเครือข่ายฯและองค์กรสิทธิอีกหลายองค์กร ได้เข้าพบ นายโกมล จิรชัยสุทธิกุล ผู้ อำนวยการสำนักกฎหมายปกครองสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกาเพื่อยื่นหนังสือแสดง ความเห็นคัดค้านร่างพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ…..ซึ่งขณะนี้อยู่ระหว่างการรับฟังความคิดเห็นของสำนักงานคณะกรรมการ กฤษฎีกา เนื่องจากทางเครือข่ายฯ เห็นว่าร่างดังกล่าวได้ตัดเขตอำนาจศาลปกครองในการพิจารณาคดีเกี่ยวกับการ กระทำละเมิดของเจ้าหน้าที่ออกไป โดยการนิยามคำว่า “ศาล” ให้หมายถึงศาลยุติธรรมตามมาตรา 4 ซึ่งจะทำให้ขัดต่อมาตรา 223 รัฐธรรมนูญ เพราะคดีดังกล่าวมีลักษณะเป็นคดีปกครองซึ่งอยู่ในเขตอำนาจศาลปกครอง อีกทั้งมูลหนี้ละเมิดทางปกครองไม่ใช่มูลหนี้ละเมิดทางแพ่งอย่างที่สำนักงาน คณะกรรมการกฤษฎีกาเข้าใจเพราะละเมิดทางปกครองมีที่มาจากการอาศัยอำนาจรัฐใน การกระทำการไม่ใช่การกระทำละเมิดทางแพ่งทั่วไป การตัดเขตอำนาจศาลปกครองจึงถือเป็นการทำลายเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญในการก่อ ตั้งศาลปกครอง ย้ำหากให้ตัดเขตอำนาจศาลปกครองในการพิจารณาประชาชนจะเข้าไม่ถึงสิทธิ นางสาวพูนสุข ยังกล่าวว่าการโอนอำนาจในการพิจารณาคดีละเมิดจากศาลปกครองไปยังศาลยุติธรรม จะทำให้ประชาชนเข้าถึงสิทธิได้ยากลำบากมากยิ่งขึ้น เนื่องจากการฟ้องคดีต่อศาลยุติธรรมต้องอาศัยทนายความในการดำเนินคดี ระบบการพิจารณาของศาลยุติธรรมเป็นระบบกล่าวหา ทั้งที่คู่ความมีสถานะไม่เท่าเทียมกัน อาจทำให้ความสามารถในการหยิบยกประเด็นซึ่งถูกละเมิดขึ้นมาต่อสู้และโอกาสใน การเข้าถึงพยานหลักฐานน้อยลง ในขณะที่กระบวนการพิจารณาของศาลปกครองเป็นระบบไต่สวน ซึ่งเปิดโอกาสให้ศาลสามารถแสวงหาข้อเท็จจริงได้กว้างขวางกว่าระบบกล่าวหาของ ศาลยุติธรรม หากคดีละเมิดต้องถูกโอนไปยังศาลยุติธรรมจริงจะทำให้หลายคดีไม่สามารถเรียก ร้องความเป็นธรรมได้ เผยปัญหาไม่ได้เกิดจากกฎหมายแต่เกิดจากเจ้าหน้าที่ไม่กล้าบังคับคดีทางปกครอง สำหรับสาเหตุในการแก้ไขกฎหมายดังกล่าวเป็นเพราะหน่วยงานรัฐมีปัญหาในการ เรียกชำระเงินคืนจากเจ้าหน้าที่ซึ่งกระทำความผิด ซึ่งหน่วยงานได้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่เอกชนไปตามพระราชบัญญัติความรับผิด ทางละเมิดของเจ้าหน้าที่พ.ศ.2539 แล้ว แต่ไม่สามารถไปบังคับเอาคืนได้ทำให้สูญเสียงบประมาณปีละหลายพันล้านบาท สาเหตุที่ไม่สามารถบังคับคดีได้มีหลายประการ ทั้งความไม่ชัดเจนของกลไกการบังคับคดี ความไม่เข้าใจของเจ้าหน้าที่และไม่มีบุคคลากรด้านกฎหมายในองค์กร […]